شـــاهـــین چــــــرمـــی
مابین قاعده - و رسانه های هنری
این کافی نیست که بیاییم و ببینیم و برویم. من دوست دارم وقتی آمدیم ببینیم و بشنویم و حس کنیم تا باز شویم، باز شویم و ادراک را به خود راه بدهیم، باز شویم برای آنچه که میدانیم اما نمیخواهیم ببینیم و یا بشنویم، برای آنچه که در بی اعتنایی فراموشش میکنیم. باید به این دریافت برسیم که امروز انسان با وجود پیشرفت های علمی و صنعتی و دست آورد های سده اخیر، بیش از هر زمانی از سرمایه ها و
. توانایی هایش و آنچه که انسان را درخشان میکند فاصله دارد! این فاصله ما را در قبال همه ی نسل ها محکوم میکند!
